De geschiedenis van de Montessori-methode voor kinderen

KORTE GESCHIEDENIS VAN MONTESSORI

Dr. Maria Montessori creëerde de Montessori-lesmethode nadat hij tientallen jaren lang kinderen over de hele wereld had bestudeerd. Gebaseerd op typische neigingen en ontwikkelingsstadia ontwierp ze ‘voorbereide omgevingen’ voor elke leeftijdsgroep. Ze produceerde niet alleen educatief materiaal, maar ook een recept voor wat ‘de menselijke omgeving’ wordt genoemd. Het doel van Montessori-gidsen is, in tegenstelling tot de traditionele interactie tussen leraar en leerling, om kinderen te ‘verbinden’ met hun omgeving door middel van gepersonaliseerde instructie die ze in hun eigen tempo krijgen. Nadat de gids de onderwerpen en materialen heeft geïntroduceerd, zet het kind het leerproces actief voort door het zelf te doen.

Bij de leeftijd passende onafhankelijkheid wordt door Montessori beschouwd als de ideale benadering voor een kind om zijn potentieel te bereiken. Naarmate kinderen onafhankelijker worden, krijgen ze meer vertrouwen in het leren van hun eigen successen en teleurstellingen. Het Montessori-raamwerk is echter geen ruimte van vrijheid. In de Montessori-omgeving bestaan ​​er grenzen voor het kind, net zoals in de echte wereld. Kinderen genieten steeds meer vrijheden naarmate ze ouder worden en het vermogen ontwikkelen om verstandige beslissingen te nemen.

De Montessorifilosofie is vooral bedoeld als een “hulpmiddel voor het leven”, een middel om elk kind te helpen zijn of haar specifieke potentieel te realiseren en te ontwikkelen en specifieke bijdragen te leveren aan de wereld. Maria Montessori geloofde dat het hebben van een doel en het realiseren van je potentieel innerlijke rust zou brengen en daardoor een rustigere omgeving waarin onze kinderen zouden opgroeien.

Een behoefte?